Gambar: Twitter Lair ing 1948 ing Punjab, Kamaljeet Sandhu kalebu generasi pisanan saka India gratis. Dheweke cukup beruntung bisa ngupayakake karir ing olahraga, ing jaman nalika bocah-bocah wadon isih sinau kanggo nikmati kebebasan ing njaba kulawargane dhewe. Dheweke dadi atlet wanita India pisanan sing menang medali emas ing Asian Games Bangkok 1970 ing lomba 400 meter kanthi rekor 57,3 detik. Dheweke nyekel rekor nasional iki ing 400 meter lan 200 meter uga meh sepuluh taun nganti dipecah dening Rita Sen saka Calcutta lan mengko dening P. T. Usha saka Kerala. Kagolong kulawarga sing nduweni pendidikan sing apik, Sandhu tansah disengkuyung dening bapake supaya bisa nuruti kekarepane wiwit sekolah. Bapake, Mohinder Singh Kora, minangka pemain hoki nalika kuliah lan dheweke uga main karo Olympian Balbir Singh.
Ing wiwitan taun 1960-an, bocah-bocah wadon ora dikira-kira ngrasakake aktivitas fisik apa wae kajaba mlaku-mlaku saka siji gerbang menyang gerbang liyane, uga bareng karo kanca! Sandhu rampung ngganti gambar stereotip saka bocah wadon lan nglawan alangan ing jaman kasebut kanthi ora mung melu ing kabeh kegiatan olahraga nanging uga menehi tandha ing kabeh. Dheweke dadi pemain bintang ing meh kabeh olahraga, dadi basket, hoki, mlayu, utawa aktivitas fisik liyane. Iki narik kawigatosan kabeh wong lan, ora suwe dheweke melu balapan 400 meter pisanan ing Kejuaraan Nasional 1967, nanging amarga ora duwe pengalaman lan latihan sing tepat, dheweke ora bisa ngrampungake kabeh balapan. Dhèwèké wis kalah, nanging kecepatané sing nyengsemake ndadékaké dhèwèké dilatih ing sangisoré Ajmer Singh, sing uga dadi pamenang medali emas ing Asian Games 1966.
Latihan wanita ora ana ing jaman kasebut; malah Institut Olahraga Nasional (NIS) ing Patiala, Punjab, diadegaké ing 1963, ora duwe pelatih kanggo wanita. Dadi anyar malah kanggo Ajmer Singh nglatih atlet wadon, lan Sandhu mung kudu ngetutake apa wae sing ditindakake pelatih. Salajengipun, piyambakipun dipunanggep dados Asian Games 1970 lan dipuntimbali rawuh ing kemah singkat ing taun 1969 ing NIS. Para pejabat ing kana ora seneng karo dheweke amarga kepribadiane sing kuwat lan ngarep-arep yen gagal. Nanging maneh, dheweke mbuktekake manawa dheweke salah kanthi menang ing rong turnamen eksposur internasional sadurunge Asian Games. Sregep lan tekad sing kuat ngukir sukses lan ketenaran sing pantes. Sawise entuk medali emas ing Asian Games 1970, dheweke dianugerahi penghargaan Padma Shri ing taun 1971.
Sandhu uga dadi finalis ing lomba lari 400 mèter ing World University Games, Turin, Italia ing taun 1971. Ing taun 1971, Sandhu dianggep minangka Olimpiade Munich 1972. Kanggo nambah awake dhewe, dheweke miwiti latihan ing Amerika Serikat, ing ngendi dheweke uga menang sawetara balapan. Nanging, Federasi India ora seneng karo tumindak dheweke amarga dheweke pengin dheweke melu kompetisi tingkat nasional lan negara. Dadi dheweke kaget nalika ngerti yen jenenge ora didaftar ing Olimpiade. Pungkasane, dheweke melu ing game kasebut, nanging iki nyebabake kahanan mental lan dorongan kanggo menang Olimpiade. Sakcepete sawise iki, dheweke pensiun saka karir atletik. Dheweke bali menyang olahraga nalika ditawani dadi pelatih ing NIS ing 1975, lan dheweke nyumbang banget kanggo ngganti skenario kepelatihan wanita ing olahraga. Dadi iki critane Kamaljeet Sandhu, atlit wanita India pisanan sing luwih apik ing internasional lan menehi inspirasi kanggo wanita liyane supaya bisa ngetutake semangat olahraga!
Waca liyane: Ketemu Padma Shri Geeta Zutshi, Mantan Juara Atlet Trek lan Lapangan
